Babai po luante në park me vajzën e tij…
Vogëlushja vuri re një shitës të mollëve dhe menjëherë shkoi tek i ati.Ajo i kërkoi babait të saj të blinte një mollë.
I ati nuk ishte shumë para me vete, por kishte mjaftueshëm për të blerë dy mollë. Pra, ai bleu dy mollë dhe ia dha të bijës.
Vajza po i mbante secilën mollë në secilën prej duarve e saj.
Pastaj një shok i babai të saj po kalonte aty afër dhe pasi dy zotërinjtë u përshëndetën ai e pyeti vogëlushen ashtu si për lojë, nëse mund të ndante një mollë me të.
Me të dëgjuar këtë, vajza e tij shpejt kafshoi një nga mollët.
Dhe para se babai i saj tē mund të fliste, ajo gjithashtu kafshoi nga molla e dytë.
Babai mbeti i befasuar.
Ai pyeste veten se çfarë gabimi kishte bërë teksa ai, por gruaja e tij kryesisht, me edukimin e vajzës që ajo po vepronte në mënyrë të tillë sikur të ishte e pangopur.
Mendja e tij humbi në mendime, pastaj filloi të kthjellohej se ndoshta ai po e mendonte tepër seç duhet diçka kalimtare, vajza ime është shumë e vogël për të kuptuar për ndarjen dhe dhënien me të tjerët.
Buzëqeshja ishte zhdukur nga fytyra e tij, dhe po ndihej në siklet përpara mikut të tij.
Befas vajza e tij zgjati dorën me njërën mollë dhe i tha: “Babi jepi zotërisë këtë, kjo është më e shijshme dhe më e ëmbël”.
Babai i saj mbeti pafjalë.
Ai u ndie keq për përfundimin e shpejtë mbi bazën e të cilit e gjykoi veprimin e vogëlushes së tij.
Por, buzëqeshja e tij u kthye tani që e kuptoi pse vajza e tij mori shpejt një kafshatë nga çdo mollë.
