Një anije turistike u shkatërrua gjatë një stuhie në det dhe vetëm dy prej burrave në të ishin në gjendje të notonin në një shkretëtirë të vogël ishullore…
Të dy të mbijetuarit që kishin qenë miq të mirë nuk dini se çfarë duhet të bënin, ranë dakord se ata nuk kishin ndonjë zgjidhje tjetër përveçse t’i luteshin Perëndisë.
Megjithatë, për të gjetur lutjen që realizohej ata ndanë territorin midis tyre dhe qëndruan në anët e kundërta të ishullit.
Gjëja e parë që u lutën ishte ushqimi.
Të nesërmen, zotëria i parë pa një pemë frutore në anën e tij të tokës dhe ai ishte në gjendje të hante frytet e saj. Pjesa e tokës e të tjetrit mbeti shterpë.
Pas një jave, përsëri zotëria i parë ishte i vetmuar dhe ai vendosi të lutej për një grua…
Ditën tjetër, një tjetër anije u shkatërrua dhe i vetmi i mbijetuar ishte një grua që notoi në anën e tokës së tij. Në anën tjetër të ishullit nuk kishte asgjë.
Nuk vonoi shumë, meqë po shihte se dëshirat po i realizoheshin, njeriu i parë u lut për një shtëpi, rroba, dhe shumë ushqim.
Ditën tjetër, si me magji, të gjitha këto iu dhanë atij.
Megjithatë, zotëria i dytë ende nuk kishte asgjë.
Së fundi, njeriu i parë u lut për një anije, kështu që ai dhe gruaja e tij mund të largoheshin nga ishulli.
Në mëngjes, ai gjeti një anije të ankoruar në anën e tij të ishullit.
Zotëria i parë hipi në anije me gruan e tij dhe vendosi të linte njeriun e dytë në ishull.
Ai e konsideroi shokun tjetër të padenjë për të marrë bekimet e Perëndisë, pasi nuk i ishte përgjigjur asnjë prej lutjeve që i kish drejtuar.
Ndërsa anija ishte gati të largohej, dëgjoi një zë që kumboi nga qielli, “Pse e latë shokun tënd në ishull?”
“Bekimet e mia janë vetëm për mua sepse unë u luta për to”, u përgjigj zotëria i parë.
“Lutjet e tij ishin nuk u dëgjuan dhe ai nuk meriton asgjë.”
“E ke gabim!” zëri që vinte nga lart e qortoi atë.
“Ai kishte vetëm një lutje, të cilës i jam përgjigjur. Pa atë lutjen e tij, nuk do të kishit marrë asnjë nga bekimet e mia”.
“Më thuaj,” njeriu i parë iu drejtua zërit kumbues, “Çfarë bëri ai për t’u lutur që unë duhet t’i detyrohem?”
“Ai u lut që të gjitha lutjet tuaja të dëgjohen!”
Morali: Për sa dimë, bekimet tona nuk janë vetëm frytet e lutjeve tona, por ato edhe të të tjerëve që luten për ne. Vlerësoni njerëzit në jetën tuaj, lutuni që t’u ndodhin të mira e të jetojnë një jetë të qetë, pa stres, e me shëndet të mirë.