Një bos po pyeste veten pse një nga punonjësit e tij më të çmuar mungonte, dhe as që kishte telefonuar për të njoftuar…
Duke patur një problem urgjent me një nga kompjuterat kryesor që duhej të zgjidhej, ai telefonoi në numrin e telefonit të shtëpisë së punonjësit dhe u përshëndet me zërin e një fëmije,
“Përshëndetje?”
“A është shtëpia e babait tënd?” pyeti ai.
“Po,” pëshpëriti zëri i vogëlushes.
“A mund të flas me të?” pyeti ai.
“Jo,” pëshpëriti fëmija.
I habitur dhe duke dashur të flasë me një të rritur, bosi e pyeti:
“A është aty mami yt?”
“Po”
“A mund të flas me të?”
Përsëri zëri i vogëlushes pëshpëriti, “Jo”.
Duke shpresuar të kishte dikë me të cilin mund të linte një mesazh, bosi e pyeti:
“A ka ndonjë tjetër atje?”
“Po,” pëshpëriti fëmija… “një polic”.
Duke pyetur veten se çfarë donte një polic në shtëpinë e punonjësit të tij, bosi pyeti:
“A mund të flas me policin?”
“Jo, ai është i zënë,” pëshpëriti vogëlushja.
“I zënë duke bërë çfarë?”
“Duke folur me babin dhe mamin dhe zjarrfikësin”, erdhi përgjigjja.
Shqetësimi i tij arriti kulmin kur dëgjoi një zhurmë të madhe në sfond, përmes mikrofonit në telefon, bosi pyeti:
“Çfarë është ajo zhurmë?”
“Një helikopter”, iu përgjigj vajza.
“Çfarë po ndodh atje?” pyeti shefi, me një ton me të vërtetë autoritar.
Përsëri, duke pëshpëritur, vogëlushja u përgjigj:
“Ekipi i kërkimit sapo zbriti helikopterin.”
I alarmuar, i shqetësuar dhe pak i frustruar bosi pyeti:
“Por çfarë po kërkojnë?”
Përsëri duke pëshpëritur, vogëlushja u përgjigj me nënqeshje:
“Mua.”
