Edhe kur fëmijët rriten dhe largohen nga shtëpia, prindërit ende rrinë me netë pa gjumë dhe stresohen duke menduar se si t’i mbështesin ata.

Fëmijët janë një burim i vazhdueshëm shqetësimi për prindërit e tyre, sidomos në vitet e tyre në rritje, pasi ata janë ende duke zbuluar identitetin e tyre dhe kufijtë e tyre.

Shqetësimi që ata ngrenë me siguri i mban prindërit e tyre zgjuar gjatë natës, por një studim i ri ka zbuluar se nuk janë vetëm adoleshentët dhe fëmijët e vegjël që i shqetësojnë prindërit e tyre.

Studimi, i drejtuar nga Amber J. Seidl, nga Penn State York, u botua në “The Gerontologist” dhe zbuloi se prindërit kalojnë netë pa gjumë edhe pasi fëmijët e tyre rriten dhe largohen nga shtëpia.

Sipas Seidel familja vazhdon të luajë një rol të rëndësishëm edhe në fazat e mëvonshme të jetës dhe ekziston një nevojë për të studiuar ndikimin e saj.

“Ndjej se shumë e ndajnë këtë vlerë, por unë mendoj se pjesa më e madhe e shoqërizimit në kulturën tonë përqendrohet te familja kur fëmijët janë më të rinj“, – thotë ajo.

“Unë kërkoj të studioj tema që na ndihmojnë të kuptojmë se si familja vazhdon të jetë një pjesë qendrore e jetës sonë gjatë gjithë moshës së rritur dhe inkurajoj që të merren në konsideratë ndikimet në familje në të gjitha situatat“.

Studimi përfshinte 186 çifte të martuara heteroseksuale që kishin mesatarisht dy ose tre fëmijë të rritur. Burrat e studiuar kishin një moshë mesatare prej 58 vjeç, ndërsa gratë ishin mesatarisht 57 vjeç.

Të anketuarve iu kërkua të vlerësonin shkallën e mbështetjes që ata u ofronin fëmijëve të tyre të rritur në një shkallë prej 1 deri në 8, me 1 që ishte shkalla më e lartë e mbështetjes dhe 8 ishte shkalla më e ulët e mbështetjes, për të paktën një herë në vit.

Llojet e mbështetjes përfshinin mbështetje emocionale, mbështetje financiare, ndihmë praktike, shoqërim, këshilla dhe të folurit për ngjarjet e përditshme.

Prindërve të anketuar iu kërkua që të vlerësonin stresin që përjetonin si rezultat i ofrimit të mbështetjes ndaj fëmijëve të tyre të rritur, si dhe sa ata shqetësoheshin për to në një shkallë nga 1 deri në 5, ku 1 ishte vlera më e vogël dhe 5 ishte vlera më e lartë.

Përveç kësaj, prindërve iu kërkua që të vlerësonin afërsisht sa orë gjumi kishin bërë mesatarisht çdo natë dhe burrat raportuan rreth 6.69 orë gjumë, ndërsa gratë raportuan 6.66 orë gjumë.

Studimi zbuloi se baballarët flinin keq kur ishin përgjegjës për mbështetjen e fëmijëve të tyre të rritur. Megjithatë, kur gratë e tyre merrnin përgjegjësinë për mbështetjen e fëmijëve të tyre, ata tentonin të flinin më mirë se pjesa tjetër e burrave në studim.

Sidoqoftë, nënat nuk duket se përfitonin në asnjë mënyrë.

Gjumi i tyre ishte i shqetësuar kur ato ndiheshin të stresuara për mbështetjen e fëmijëve të tyre të rritur dhe gjithashtu e humbnin gjumin kur burrat e tyre ndiheshin të stresuar.

Etërit e humbën gjumin sepse ata siguronin mbështetje për fëmijët e tyre ndërsa nënat humbën gjumin sepse ato ishin të stresuara për mbështetjen e fëmijëve të rritur.

Autorja kryesore, Seidel shpjegoi gjetjet, duke thënë:

“Hulumtimi aktual mbi të rriturit e rinj tregon se prindërit dhe fëmijët mbajnë nivele të larta të përfshirjes. Megjithëse prindërit dhe fëmijët e rritur kanë mbajtur gjithmonë një nivel përfshirjeje, ne shohim një rritje në atë që shpesh quhet ‘prindërimi helikopter’ dhe ‘fëmijë shesh zbarkimi’.

Ajo pohoi se përhapja e telefonave celularë dhe mediave sociale e kishte përkeqësuar këtë, duke i lejuar prindërit të shohin se çfarë po kalonin fëmijët e tyre, duke u dhënë atyre më shumë arsye për t’u shqetësuar.

Humbja e gjumit mund të shkaktojë që prindërit të përjetojnë një sërë problemesh shëndetësore dhe kjo mund të shkaktojë konflikte në martesën dhe marrëdhëniet e tyre.

Disa nga mënyrat me të cilat prindërit mund ta përballojnë stresin përfshijnë të qenit të kujdesshëm në lidhje me atë që hanë, duke bërë mjaft ushtrime dhe duke kërkuar ndihmë nga profesionistët e shëndetit mendor ose grupet mbështetëse.

Seidel thotë: “Është e rëndësishme të mbani mend se të paturit e stresit të pranishëm në jetën tonë, nuk është problemi. Është pamundësia për ta përballuar në mënyra të shëndetshme stresin që është problematike dhe mund të çojë në ndrydhje imune”.

Seidel gjithashtu rekomandon që prindërit të marrin në konsideratë tërheqjen e mbështetjes së tyre nëse e përdorin atë për të vazhduar ndikimin në jetën e fëmijëve të tyre ose nëse fëmijët e tyre po e përdorin mbështetjen për të vazhduar varësinë nga prindërit e tyre në vend që të bëhen autonomë.

Ajo sugjeroi se studimi mund të ketë një të metë, duke treguar se në vend të prindërve që humbin gjumin sepse janë të stresuar për fëmijët e tyre, mund të stresohen për fëmijët e tyre, sepse nuk flenë siç duhet.