Alvin Toffler (4 tetor 1928 – 27 qershor 2016) ishte një shkrimtar, futurist dhe biznesmen amerikan i njohur për veprat e tij që diskutonin teknologjitë moderne, përfshirë revolucionin dixhital dhe revolucionin e komunikimit, me theks në efektet e tyre në kulturat në mbarë botën. Ai konsiderohet si një nga futuristët më të shquar në botë.
Me punën e tij ai ka lënë gjurmë të pashlyeshme me parashikimet e tij të sakta mbi atë sesi bota do të ndryshonte.
E për kënaqësinë e lexuesve ta ne kemi sjellë një koleksion të thënieve më të bukura të tij.
Si gjithnjë, në përfundim të leximit, presim të na thuash cila prej tyre ju pëlqeu më së shumti.
Analfabetët e shekullit 21 nuk do të jenë ata që nuk dinë të lexojnë dhe shkruajnë, por ata që nuk mund të mësojnë, të ç’mësojnë dhe të ri-mësojnë sërish.
Fuqitë tona teknologjike rriten, por efektet anësore dhe rreziqet e mundshme gjithashtu përshkallëzohen.
Nëse nuk keni një strategji, jeni pjesë e strategjisë së dikujt tjetër.
Ne duhet të kërkojmë mënyra krejtësisht të reja për t’u ankoruar, sepse të gjitha rrënjët e vjetra, feja, kombi, bashkësia, familja ose profesioni tani po dridhen nën ndikimin e uraganit të goditjes përshpejtuese.
Askush nuk e di të ardhmen me siguri. Sidoqoftë, ne mund të identifikojmë modelet e vazhdueshme të ndryshimit.
Njeriu ka një aftësi të kufizuar biologjike për ndryshim. Kur ky kapacitet mbingarkohet, kapaciteti është në shok për të ardhmen.
Motori i madh i zhurmës së ndryshimit – teknologjia.
Ju mund të përdorni të gjitha të dhënat sasiore që mund të merren, por ju ende duhet të mos i besoni dhe të përdorni inteligjencën dhe gjykimin tuaj.
Duhet të mendoni për gjëra të mëdha ndërsa bëni gjëra të vogla, në mënyrë që të gjitha gjërat e vogla të shkojnë në drejtimin e duhur.
Eshtë më mirë të gabosh sepse pate guxim sesa ngaqë nuk pate kujdes.
Tronditja e ardhshme është stresi shkatërrues dhe çorientimi që ne shkaktojmë tek individët duke i nënshtruar ata ndaj ndryshimeve të shumta në një kohë shumë të shkurtër.
Një nga përkufizimet e mendjes së shëndoshë është aftësia për të dalluar realen nga jorealja. Së shpejti do të kemi nevojë për një përkufizim të ri.
Teknologjia ushqehet me veten. Teknologjia bën të mundur më shumë teknologji.
Njerëzit e së ardhmes mund të vuajnë jo nga mungesa e zgjedhjes, por nga një shtim paralizues i saj. Ata mund të bien viktima të asaj dileme veçanërisht super-industriale: zgjedhjes së tepërt.
Shpërthimi tjetër i madh do të jetë kur gjenetika dhe kompjuterët të bashkohen. Po flas për një kompjuter organik – për substanca biologjike që mund të funksionojnë si një gjysmëpërçues.
Të mendosh se ekonomia e re ka mbaruar është të sillesh si dikush në Londër në 1830 duke thënë se i gjithë revolucioni industrial ka mbaruar sepse disa prodhues të tekstilit në Mançester falimentuan.
Biblioteka është një spital për mendjen.
Ndryshimi nuk është thjesht i nevojshëm për jetën – është vetë jeta.
Një bisedë e vetme me një njeri të mençur është më mirë se dhjetë vjet studim.
Shumica e menaxherëve janë trajnuar për të qenë gjëja që ata më shumë përçmojnë – burokratë.
Dëgjoj dhe harroj. Unë shoh dhe mbaj mend. E bëj dhe e kuptoj.
E ardhmja vjen gjithmonë shumë shpejt dhe në rendin e gabuar.
Ne futuristët kemi një buton magjik. Ne ndjekim çdo deklaratë në lidhje me një parashikim të dështuar me ‘ende…’.
Të mësuarit është si të vozisësh në kundër-rrymës; të mos përparosh do të thotë të rrjedhësh mbrapa.
Unë punoj pothuajse çdo orë zgjimi.
Njohuria është burimi më demokratik i pushtetit.
Gruaja ime dhe unë, ndryshe nga shumë intelektualë, kaluam pesë vjet duke punuar në linjat e montimit. Ne arritëm të kuptojmë plotësisht kritikat e epokës industriale, në të cilat ju jeni thjesht një shtojcë e një makinerie që përcakton ritmin.
Ju duhet të mendoni për gjëra të mëdha ndërsa bëni gjëra të vogla, në mënyrë që të gjitha gjërat e vogla të shkojnë në drejtimin e duhur.
Çdokush që zgjedh mjaftueshëm për t’i shkruar një letër korrigjimi një redaktuesi pa dyshim e meriton gabimin që e provokoi atë.