Leo Tolstoi është një nga shkrimtarët më të mëdhenj të të gjitha kohërave.
Vepra letrare e këtij shkrimtari ka kapërcyer të gjithë kufijtë e botës ndër shekuj duke lënë një trashëgimi të pazëvendësueshme në historinë e njerëzimit.
Ne duam t’i ftojmë lexuesit tanë të zbulojnë me kënaqësi 15 nga reflektimet e tij më të bukura që pasqyrojnë filozofinë e këtij autori të famshëm dhe zbulojnë mënyrën e tij të të parit të jetës, dashurisë dhe marrëdhëniet komplekse midis qenieve njerëzore.
Si gjithnjë, në përfundim të leximit, mos harroni të na thoni cilën prej thënieve të Tolstoit pëlqyet më së shumti.
Për një zemër të madhe, asnjë mosmirënjohje nuk e mbyll atë, asnjë indiferencë nuk e lodh atë.
Sekreti i lumturisë nuk është gjithmonë të bësh atë që dëshiron, por gjithmonë të duash atë që bën.
Ekziston vetëm një mënyrë për të qenë të lumtur: jetoni për të tjerët.
Dashuria e vërtetë gjithmonë supozon heqjen dorë nga rehatia personale e dikujt.
Arsyeja nuk më ka mësuar asgjë. Gjithçka që di më është dhënë nga zemra.
Paraja është një formë e re e skllavërisë, e dalluar nga e vjetra vetëm nga fakti se është jopersonale, që nuk ka asnjë marrëdhënie njerëzore midis zotërisë dhe skllavit.
Ti nuk mund të jesh gjysmë i mirë.
Lumturia ime është se di të vlerësoj atë që kam dhe nuk e dëshiroj tepër atë që nuk e kam.
Nëse të gjithë do të luftonin për bindjet e tyre në botë, atëherë nuk do të kishte luftë.
Dy luftëtarët më të fuqishëm në të cilët mund të mbështeteni janë durimi dhe koha.
Të gjithë mendojnë të ndryshojë botën, por askush nuk mendon të ndryshojë veten e tij.
Të keqtrajtosh kafshët do të thotë se brenda teje ka frikë dhe injorancë.
Mos bëj keq dhe e keqja nuk do të ekzistojë.
Dashuria nuk ka shërim, por është ilaçi i vetëm për të gjitha sëmundjet.
Është trim ai që ka frikë nga ajo që duhet të ketë frikë dhe nuk ka frikë nga ajo që nuk duhet të frikësohet.
