Hera herës është aq shëruese për mendjen dhe trupin një sasi e papritur humori.
Me bindjen se do të qeshni shumë me këto shprehje plot humor dhe sarkazëm, presim si gjithnjë të na thuash cila prej thënieve mëposhtë të mposhti, nuk ia dole ta mbajet të qeshurën.
Ndonjëherë, unë e habis veten me gjërat e zgjuara që them dhe bëj. Herë të tjera, përpiqem të zbres nga makina me rripin e sigurimit të lidhur.
Sarkazma nuk është një qëndrim. Është një art.
T’i urresh njerëzit kërkon shumë energji. Unë thjesht pretendoj se ata kanë vdekur.
Ekzistojnë dy lloje njerëzish në botë 1. Njerëzit që kuptojnë dhe vlerësojnë sarkazmën 2. Idiotët.
Unë jam shumë i sjellshëm, por jam edhe personi më i vrazhdë ndonjëherë. Për shembull, unë do të mbaj derën për ju dhe do të mendoni se jam i dashur kur në realitet po mendoj “Nxito, budalla”.
E Korrigjoj autokorrektorin më shumë se sa më korrigjon autokorrektori mua.
Mbani fytyrën në diell dhe nuk do të mund të shihni asnjë hije.
Pjesa më e vështirë e prindërimit është përpjekja për të bërë sikur po të ikën truri kur fëmija juaj bën diçka të keqe, por qesharake.
Më duhet të kujtoj vazhdimisht se jam një i rritur dhe do të tarifohem si një i tillë.
Fëmijët në fillore kanë iPhone. Kur isha fëmijë, vura zam në duar vetëm për ta hequr kur të thahej.
Mjeku im pyeti nëse dikush në familjen time vuan nga sëmundje mendore. Unë thashë: “Jo, të gjithë duket se e shijojmë atë.”
Më pëlqen të mendoj për veten si një fatkeqësi natyrore. Nëse vërtet më zemëroni, natyrisht që do të ketë një katastrofë.
Ju jeni dëshmi e gjallë që Zoti ka një sens humori.
Nëse shihni dikë duke qarë, pyesni nëse është për shkak të prerjes së flokëve të tij.
Kur përqendroheni te problemet, do të keni më shumë probleme. Kur përqendroheni në mundësitë, do të keni më shumë mundësi.
Më pëlqen sarkazma. Është si të godasësh njerëzit në fytyrë, por me fjalë.
Nëse dikush pyet “A je i çmendur?” thjesht përgjigju “Po”. Bum. Fundi i diskutimit.
Ndonjëherë shikoj ndonjërin dhe mendoj “Vërtet.? Ky është spermatozoidi që fitoi?”
Unë nuk jam shef, thjesht e di saktësisht se çfarë duhet të bëni.
Unë do t’ju godas aq fort, edhe Google nuk do të jetë në gjendje t’ju gjejë.
Jo, nuk po të ofendoj. * Unë po të përshkruaj.
Më fal, nuk marr urdhra. Unë mezi pranoj sugjerime.
Disa gjëra është më mirë të lihen të pathëna. Gjë që në përgjithësi e kuptoj menjëherë pasi i kam thënë ato.
Niveli im i sarkazmës ka arritur deri aty sa as nuk e di nëse po bëj shaka apo jo.
Lumturia nuk është të marrësh atë që dëshiron gjatë gjithë kohës. Bëhet fjalë për të dashur atë që keni dhe për të qenë mirënjohës për të.
Të kujtohet kur kërkova mendimin tënd? As mua.
Ai që nuk është aq guximtar sa të ndërmarrë rreziqe, nuk do të arrijë asgjë në jetë.
Kur dikush pyet se ku e shihni veten në 10 vjet… Shok, unë thjesht po përpiqem të arrij të Premten.
Ajo është një reflektim për mua. Kështu që ju e dini që ajo është e mrekullueshme.
Pyetje: Pse libri i matematikës dukej kaq i trishtuar? Sepse kishte kaq shumë probleme. ”
Kur “zëri nënës tënde” është aq i fortë sa që edhe fqinjët lajnë dhëmbët dhe vishen shpejt.
Sa më shumë që i njoh njerëzit, aq më shumë e kuptoj pse Noea i lejoi vetëm kafshët në barkë.
Zoti thotë të jesh i durueshëm. Koha ime është perfekte. Kam planifikuar diçka më të madhe për ju dhe më besoni, do ta doni.
Kur dikush thotë, “Prisni të papriturën” goditini me shuplakë dhe thoni: “Nuk e prisje, apo jo?”
Nuk e besoj as veten kur them se do të jem gati për 5 minuta.