Ai është një autor bestseller, një mendje e mprehtë që i vëzhgon me shumë vëmendje dinamikat sociale të kohëve tona.
Për kënaqësinë tuaj, për sot, kemi zgjedhur një koleksion të thënieve më të bukura të Mark Manson.
Vetëdija është si një qepë. Ka shtresa të shumta në të, dhe sa më shumë t’i heqësh, aq më shumë ka të ngjarë të fillosh të qash në kohë të papërshtatshme.
Kush jeni ju përcaktohet nga ajo për të cilën jeni gati të luftoni.
Dashuria e pashëndetshme bazohet në dy njerëz që përpiqen të shpëtojnë nga problemet e tyre përmes emocioneve të tyre për njëri -tjetrin – me fjalë të tjera, ata po përdorin njëri -tjetrin si një arratisje. Dashuria e shëndetshme bazohet në dy njerëz që pranojnë dhe adresojnë problemet e tyre me mbështetjen e njëri -tjetrit.
Jeta është në thelb një seri e pafund problemesh. Zgjidhja për një problem është thjesht krijimi i një problemi tjetër.
Për të qenë të lumtur kemi nevojë për diçka që t’i japim zgjidhje. Prandaj, lumturia është një formë veprimi.
Ky është komponenti më i thjeshtë dhe themelor i jetës: përpjekjet tona përcaktojnë sukseset tona.
Kriza jonë nuk është më materiale; është ekzistenciale, është shpirtërore. Ne kemi kaq shumë gjëra dhe kaq shumë mundësi saqë as nuk dimë se çfarë të bëjmë më.
Pjekuria është ajo që ndodh kur dikush mëson t’i thojë vafsh në djall asaj është me të vërtetë e denjë të shkojë.
Sa më shumë që diçka kërcënon identitetin tuaj, aq më shumë do ta shmangni atë.
Nëse doni të ndryshoni mënyrën se si i shihni problemet tuaja, duhet të ndryshoni atë që vlerësoni dhe/ose se si e matni dështimin/suksesin.
“Mos shpresoni për një jetë pa probleme,” tha panda. “Nuk ka diçka të tillë. Në vend të kësaj, shpresoni për një jetë plot probleme të mira. ”
Të qenit i gabuar na hap mundësinë e ndryshimit. Të qenit i gabuar sjell mundësinë për rritje.
Ju nuk mund të jeni një prani e fuqishme dhe që ndryshoni jetën e disa njerëzve pa qenë tallje ose siklet për të tjerët.
Të mos të të bëhet vonë fare nuk do të thotë të jesh indiferent; do të thotë të jesh rehat me të qenit ndryshe.
Njerëzit krijojnë varësi nga ajo ndjenja e të qënit të fyer gjatë gjithë kohës sepse kjo u jep atyre një nivel të lartë; të qenit vetë-drejtë dhe moralisht superior ndihesh mirë.
Sfidoni veten për të gjetur gjënë e mirë dhe të bukur brenda secilit. Eshte atje. Është puna juaj ta gjeni. Nuk është puna e tyre për t’ju treguar.
Rezulton se fatkeqësia dhe dështimi janë në të vërtetë të dobishme dhe madje të nevojshme për zhvillimin e të rriturve me mendje të fortë dhe të suksesshëm.
Ne përcaktohemi nga ajo që zgjedhim të refuzojmë. Dhe nëse nuk refuzojmë asgjë, në thelb nuk kemi fare identitet.
Por një matje e vërtetë dhe e saktë e vlerës së vetvetes është se si ndihen njerëzit për aspektet negative të vetes së tyre.
Dëshira për përvojë më pozitive është në vetvete një përvojë negative. Dhe, paradoksalisht, pranimi i përvojës negative të një personi është në vetvete një përvojë pozitive.
Problemi nuk është se ne nuk dimë si të mos goditemi me grushta në fytyrë. Problemi është se, në një moment, me shumë mundësi shumë kohë më parë, ne u goditëm në fytyrë dhe në vend që të godisnim mbrapsht, vendosëm që e meritonim.
Ne jemi majmunë. Ne mendojmë se të jemi të sofistikuar me tosterat tonë dhe këpucë të stilizuara, por ne jemi vetëm një mori majmunësh të zbukuruar mirë.
Për shkak se dhimbja është konstantja universale e jetës, mundësitë për t’u rritur nga ajo dhimbje janë konstante në jetë. E tëra çfarë kërkohet është që të mos e mpijmë atë, të mos e shmangim. E tëra që kërkohet është që ta angazhojmë dhe të gjejmë vlerën dhe kuptimin në të.
Ne jemi përgjegjës për përvojat që nuk janë faji ynë gjatë gjithë kohës. Kjo është pjesë e jetës.
Ne mund të jemi vërtet të suksesshëm vetëm në diçka në të cilën ne jemi të gatshëm të dështojmë. Nëse nuk jemi të gatshëm të dështojmë, atëherë nuk jemi të gatshëm të kemi sukses.
Sa më shumë që të jeni në kërkim të ndiheni mirë gjatë gjithë kohës, aq më pak të kënaqur bëheni, pasi ndjekja e diçkaje vetëm përforcon faktin që ju mungon në radhë të parë.
Refuzimi ekziston për një arsye – është një mjet për të mbajtur larg njerëzit që nuk janë të mirë për njëri -tjetrin.
Megjithatë, në një mënyrë të çuditshme, të prapambetur, vdekja është drita me të cilën matet hija e të gjithë kuptimit të jetës. Pa vdekje, gjithçka do të ndihej e parëndësishme, të gjitha do të përjetonin arbitrare, të gjitha metrikat dhe vlerat papritmas zero.
Ata harruan se bota nuk funksionon me informacione. Njerëzit nuk marrin vendime bazuar në të vërtetën ose faktet. Ata nuk i shpenzojnë paratë e tyre bazuar në të dhënat. Ata nuk lidhen me njëri -tjetrin për shkak të një të vërtete më të lartë filozofike. Bota funksionon nga ndjenjat.
Mjerisht, të mohosh emocionet negative të dikujt do të thotë të mohosh shumë nga mekanizmat e reagimit që ndihmojnë një person të zgjidhë problemet.
Sa më pak të flisni për turpin tuaj, aq më shumë prej tij do të keni.
Unë them mos e gjeni veten. Unë them që kurrë nuk e di kush je. Sepse kjo është ajo që ju bën të përpiqeni dhe të zbuloni. Dhe kjo ju detyron të qëndroni të përulur në gjykimet tuaja dhe në pranimin e dallimeve në të tjerët.
Veprat e dashurisë janë të vlefshme vetëm nëse ato kryhen pa kushte ose pritshmëri.
Jeta zvogëlohet dhe zgjerohet në proporcion me guximin tënd.
Në fund të fundit, ne jemi të shtyrë në veprim vetëm nga emocionet. Kjo sepse veprimi është emocion.