Një djalë 10 vjeç hyri në një bar kafe dhe u ul në tryezë. Një kamariere i vuri një gotë ujë para tij.
“Sa kushton një akullore me çokollatë?”, pyeti ai.
“50 cent”, u përgjigj kamarierja.
Djali i vogël nxorri dorën nga xhepi dhe vështroi monedhat në të.
“Mirë, atëherë, po një akullore e thjeshtë sa është?” pyeti ai.
Në këtë moment, shumë njerëz prisnin radhën e porosisë në tavolinë dhe kamarierja po bëhej e paduruar.
“35 cent,” u përgjigj ajo shpejt.
Djali i vogël i numëroi përsëri monedhat e tij.
“Dua akullore të thjeshtë, ju lutem”, tha ai.
Kamarierja solli akulloren, e vendosi faturën në tryezë dhe u largua.
Djali përfundoi akulloren, pagoi arkëtaren dhe u largua.
Më vonë, kur kamerierja u kthye për të pastruar atë tryezë diçka e kapi vëmendjen e saj.
Ajo qëndroi aty pa fjalë, ndërsa sytë e saj filluan të mbusheshin me lotë. Atje, të vendosura me kujdes pranë kupës së zbrazët ishin tre monedha prej 5 cent.
Bakshishi i saj!
Djali hoqi dorë nga çokollata e tij për të siguruar një kusur të mjaftueshëm për t’i lënë asaj diçka, edhe pse ai kishte çdo arsye për të mos e bërë këtë.
Nuk duhet të jeni të pasur që të jeni bujar me njerëzit.
Ji zemërgjërë, sa herë të jetë e mundur.
Sa më pak që kemi, aq më shumë duam të japim, duket absurde por kjo është logjika e dashurisë. – Nënë Tereza